Sterk verschil per gemeente in tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten

Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten

De algemene wet tegemoetkoming (Wtcg) is per 1 januari 2014 afgeschaft. Deze wet regelde een tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten als de patiënt  extra kosten maakt door ziekte. Daarnaast werd ook de Compensatie Eigen Risico (CER) afgeschaft in 2014. Vanaf begin dit jaar is het de verantwoordelijkheid van gemeenten geworden om deze mensen tegemoet te komen met een financiële bijdrage. Dit betekent dat iedere gemeente in Nederland beleidsvrijheid hebben gekregen m.b.t. een vergoeding voor chronisch zieken en gehandicapten.

Sterke verschillen in tegemoetkoming

Door de afschaffing van deze twee wetten komen gemeenten deze groep zieken tegemoet met een 'gemeentepakket' of 'collectieve zorgverzekering. Omdat gemeenten zelf zeggenschap hebben over de inhoud van zo’n pakket of collectieve zorgverzekering, verschilt de financiële vergoeding per gemeente sterk. 

Collectieve zorgverzekering

Om de afschaffing van de Wtcg en CER op te vangen maakt een aantal gemeenten gebruik van een collectieve zorgverzekering voor minima. Dit betekent dat er door sommige gemeenten een bijdrage wordt geleverd aan de zorgpremie, terwijl sommige gemeenten dit niet doen. Hierdoor krijgen minima geen extra vergoeding en moeten zij het volledige bedrag van hun zorgpremie zelf betalen.

Meer informatie over de collectieve zorgverzekering en kortingen: Collectieve zorgverzekering

Minimabeleid

Tussen gemeenten zijn er grote verschillen onstaan op het gebied van het gemeentelijk minimabeleid. Het minimabeleid is bedoeld om mensen, met een inkomen op het sociaal minimum of daar net boven, financieel tegemoet te komen. Onder minima verstaan we: mensen met een netto inkomen tot 110 procent van de bijstandsnorm die voor hen geldt (inclusief vakantietoeslag en gemeentelijke toeslagen). Echter wordt er door een aantal gemeenten een collectieve zorgverzekering aangeboden voor minima met een inkomen tot 150 procent van de bijstandsnorm. Andere gemeenten blijven de grens van 110 procent hanteren, waardoor er de inkomsgrens per gemeente tevens verschilt.